İslam Medeniyetinin Kurucu Nesli Sahabe; Sahabe Kimliği Ve Algısı (ENSR1264)

Sahâbe, Hz. Peygamberin (s.a.v.) vefatından sonra Çinden Atlas Okyanusuna kadar geniş bir coğrafyaya dağılmış ve yeni nesillerin muallimliği görevini üstlenmişlerdir. Dolayısıyla sahâbe neslinin ve döneminin önemi büyüktür. İslâmî İlimler Araştırma Vakfı ve Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi işbirliğiyle 27-28 Nisan 2013 tarihlerinde, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Hakkı Ekşi Konferans Salonunda İslâmın Kurucu Nesli Sahâbe Sahâbe Kimliği ve Algısı konulu bir Tartışmalı İlmî Toplantı gerçekleştirilmiştir. Bu toplantıda,Yüz Elli Uydurma Sahâbî Var mı? Murteza el-Askerînin Hamsûne ve Mie Sahâbîyyin Muhtalakin Adlı Kitabındaki İddialarının Tahlili; Şiî Düşünceyi Meşrulaştırma Amacıyla Sahâbenin İtibarsızlaştırılmasına Bir Eleştiri: -Dr. Muhammed el-Ticânî el-Semâvî Örneği-; Zeydiyyenin Sahâbe Hakkındaki Görüşleri; Ehl-i Sünnet Geleneğinde Sahâbe Algısı; Muhaddisler ve Fıkıh Usulcüleri Arasında Sahâbe Kavramı; Sahâbeye Bakış Açısında İfrat ve Tefrit; İlk Dönem Sahâbe Bilgisi Uzmanları; Fedâilus-Sahâbe Edebiyatının Teşekkülü ve Muhtevasına Etki Eden Sebepler Üzerine; Oryantalistlerin Sahâbeye Bakışı ve Son Dönem Türkiyedeki Sahâbe Algısına Metodolojik Etkisi; Mutezilenin Sahâbe Algısı; Sahâbe Coğrafyası; Cehâletür-râvî Açısından Sahâbînin Durumu; Dinî Bir Otorite Olarak Sahâbe Algısı başlıklı tebliğler sunularak müzâkere edilmiş olup toplantı metinleri bu eserde bir araya getirilerek neşredilmiştir.